Müslim’in rivayeti ettiği bir hadis-i şerifte, Enes bin Malik (r.a) diyor ki: ” Bir gün Resulullah (s.a.v)aramızda idi.Biraz uyku kestirdi, sonra uyandığında gülümseyerek başını kaldırdı, biz de niye güldünüz ya Resulullah (s.a.v)? dedik. Demin bana bir süre indirildi”Rahhman ve Rahim olan Allah’ın adıyla: Gerçekten biz sana Kevser’i verdik.O halde Rabbin için namaz kıl, kurban kes.Sana düşmanlık eden yok mu, işte asıl ebter odur.” Sonra “Kevser nedir bilir misiniz?” buyurdular.Biz: Allah ve Resulü bilir cevabını verdik. “O Rabbim azze ve cellenin bana va’dettiği bir nehirdir.Onun üzerinde pek çok hayır vardır.O bir havuzdur.Kıyamet gününde ümmetim ona gelecektir, kapları yıldızlar sayısıncadır.Derken içlerinden bir kul çıkarılıp atılacak.Bunun üzerine ben, Ya Rabbi o benim ümmetimdendir diyeceğim.Allahü Te’ala, ümmetinin Sen’den sonra ne bid’atler icad ettiğini sen bilemezsin diyecektir.” 

      Enes (r.a) diyor ki:Resulullah (s.a.v) Efendimizden Kevser sorulduğunda buyudular ki: ” O cennette bir nehirdir.Aziz ve celil olan Allah onu bana vermiştir.Sütten beyaz, baldan tatlıdır.Onda deveboynuna benzer kuşlar vardır.”buyurdular.İmran(r.a) muhakkak bunalar çok güzel deyince, Resulullah (s.a.v): “Onları yiyen onlardan daha güzeldir.”buyurdular. Kaynak:(Mehmed Çağlayan, Ehl-i Sünnet ve Akaidi, 269.s.)

Dikkat etmek	Allah kuluna yetmez mi?
Ya Rabbi!	Allah İçin Sevmek.